Zondag 7 December 2014,
Fase 2 van blok 3 is gedeeltelijk goed verlopen, afgelopen donderdag 4 december is Dennis weer thuis gekomen na een 3 daagse opname. Het weekend voor zijn opname heeft hij wel een paar dagen koorts gehad, dus maakte hij zich druk of de chemo wel door kon gaan. Het was kantje boord, waren het eerst de witte bloedlichaampjes die sterk waren afgenomen, nu waren het de rode en de witte bloedlichaampjes. Het geeft aan dat zijn weerstand op dit moment slecht is. Hij krijgt ook injectie’s om beenmerg aan te maken. Ook mentaal wordt het steeds moeilijker, je merkt dat hij steeds minder kan hebben. Hij trekt zich alles veel meer aan. Hij merkt dat mensen om hem heen minder tijd voor hem hebben, niet allemaal uiteraard. Hij trekt het zich ook erg aan als mensen afspraken niet nakomen, of niet terug bellen terwijl ze het wel beloofd hebben. Vroeger zou hij zich daar niet zo druk over hebben gemaakt. Zoals we al eerder hebben gezegd, de wereld om ons heen draait door, maar wij zitten in een proces wat ons daarvan isoleert. Om aan te geven hoe het leven van Dennis is veranderd: Hij zat van de week met Wally in het plantencentrum koffie te drinken, toen hij opmerkte, kijk mij hier nu zitten. Van de Jimmy Woo in Amsterdam naar Intratuin in Zoetermeer! Mensen realiseren zich vaak niet hoe belangrijk aandacht en steun voor ons is. Mensen waar je van verwacht dat ze er voor je zijn daar hoor je soms lang niets van en mensen waar we al heel lang geen contact mee hebben zijn er nu voor ons.
Social Media is een prachtig medium, maar ook wel heel makkelijk! De opname maakte het dit keer extra zwaar, omdat Dennis met 2 mensen op de kamer lag die niet meer kunnen genezen en het daar de hele tijd over hadden. Erg emotioneel allemaal. Hij was er kapot van. Tijdens zijn opname is ook de bestralings-arts nog langs geweest om te horen hoe het nu met Dennis gaat. En we hebben het met haar gehad over zijn verandering in zijn stem. Zijn intonatie is veranderd. En als hij veel praat wordt hij hees en de klank is ook anders. Veel mensen hebben dat ook tegen Dennis gezegd. Wij dachten dat het beter zou worden, maar zij heeft ons verteld dat het door de heftige bestraling waarschijnlijk zijn leven lang zal blijven.
Wat hij zich ook erg heeft aangetrokken is dat zijn collega/vriend Jorik, van het kantoor Rotterdam, veertien dagen geleden onverwachts een tia heeft gehad en in het ziekenhuis is beland. En dat op 25 jarige leeftijd, hoe bizar is dat! Hij wilde er gelijk naar toe, dus zijn wij de volgende dag met Dennis naar het ziekenhuis in Rotterdam geweest. Hij was daarvan een paar dagen enorm aangeslagen. Vandaag is Gijs van het kantoor Groningen Dennis komen ophalen om samen met hem in Scheveningen wat te gaan eten en dat vond Dennis heel gezellig. En morgen komt zijn goede vriendin Alexandra gezellig langs.
Nu even rust en 23 december begint fase 3 van blok 3.
Weer een stapje dichter bij de eindstreep.
Liefs, Coby
Heel veel sterkte vandaag Dennis.
Lieve Dennis, morgen heel veel sterkte met de nieuw kuur. Nog even volhouden hoor.
Wally en Ger, ook jullie wens ik veel sterkte toe.
Jullie zijn top ouders!
Lieve Dennis, Wally en Ger,
Wat leuk dat Dennis mijn vriendschapverzoek op Facebook heeft geaccepteerd. Via Yvon heeft Frank gehoord van de ziekte van Dennis. Nu lees ik dus op de blog de fase waarin jullie nu zitten. Vlak voor weer een serie kuren. Frank en ik willen laten weten dat we met jullie meeleven. Heel veel sterkte Dennis en jullie Wally en Ger. Houd goede moed! Hartelijke groet van Carla en Frank
Lieve Dennis, Ger en Wally,
Regelmatig lees ik het blog en ik moet vaak aan jullie denken. Ik heb mateloos bewondering voor jullie alle drie en ik hoop dat jullie, ondanks alles, toch een fijne kerst met elkaar zullen hebben. En Dennis, het is niet raar dat je het soms allemaal mentaal iets minder aankan, je bent al zo lang en zo positief aan het knokken dat je je ook weleens wat minder positief mag voelen. Het allerbelangrijkste is dat je beter wordt en daar ga ik voor 100% van uit. Jouw positieve houding en de steun van je ouders zullen er voor zorgen dat je er weer helemaal bovenop komt. Ga je niet te veel afvragen waarom je van sommige mensen niets meer hoort, niet iedereen kan er mee omgaan, ook van een afstandje niet. Lieve familie, heel veel sterkte de komende tijd en voor wat het waard is, jullie zijn dagelijks in mijn gedachten.
dikke knuffel
Bep Charité
Beste Dennis, Geachte Lezers,
Ik schrijf dit bericht omdat ik graag in contact wil komen met Dennis en/of zijn familie, op dit moment woon ik samen met een vriend in het huis waar Dennis voor mij heeft gewoond (Mauritskade). Ik heb post van Dennis die ik hem graag wil overhandigen. Ik wil ook even zeggen dat ik, ondanks dat we elkaar nog nooit hebben ontmoet, geregeld je blog lees. Twee jaar geleden is mijn tante ziek geworden, ze heeft een zwaar traject doorlopen voor de behandeling van borstkanker. Vorig jaar Kerst kregen mijn familie en ik te horen dat mijn moeder borstkanker had, mijn moeder is onderhand klaar met de zware behandelingen en heeft haar leven al weer behoorlijk opgepakt. Je snapt dat ik dus wel een idee heb van wat een ziekte met je leven kan doen. Ik wens jou en je familie heel veel sterkte in deze moeilijke tijd, ik hoop dat het snel beter met je zal gaan.
Jullie kunnen altijd contact met mij opnemen via : 06-12159151 of nicksljansen@aol.com.
Vriendelijke groeten
Nick Jansen.
Als je het op prijs telt als ik je een keer op kom zoeken: laat het me weten.
Hallo Dennis
Hang in there, jongen! Heel veel sterkte.
Groet
Thom de Groot
Lieve Den, ik denk aan jou!! Geef nooit op!!!!
Hallo Dennis, ik lees altijd je blogs en dacht tijd voor mij om ook eens wat te schrijven. Als eerste vind ik het echt vreselijk voor je allemaal. We zijn nog zo jong! In de bloei van het leven. De een met zn carriere bezig en in mijn geval met mn gezinnetje. Zoals ik het allemaal lees ben je een echte vechter een optimist. Zo ken ik je ook niet anders. We hebben wat afgelachen op school, in Rotterdam, tijdens het stappen, in Salou.
Ik las dat je het erg aantrekt dat mensen ‘verder’ gaan en je ‘vergeten’ dat moet je helemaal niet doen! Je hebt al je energie en positiviteit nodig voor je herstel! Natuurlijk makkelijk van mij gezegd. De een doet het zo de ander weer anders. Om je een voorbeeld te geven mijn broertje is 4 jaar geleden zn dochtertje van een 4 weken oud verloren. Je valt in een enorm diep gat iedereen wil je steunen maar naarmate de tijd verstrijkt gaat indd iedereen weer ‘verder’ met zijn leven. Toen op dat moment snapte hij daar ook niks van des te meer moet je het waarderen van de mensen die het wel doen. Nu 4 jaar later kan hij het in een beter perspectief plaatsen. Mensen dachten echt wel aan hun, vinden het vreselijk maar inderdaad de dagelijkse kost gaat verder. Maar niemand is hun ooit vergeten. misschien als je klaar bent met je behandelingen en weer kan gaan ‘leven’ zie je het ook anders. Het punt wat ik wil maken is trek het je ajb niet teveel aan! Iedereen doet het anders. Bij deze wil ik je heel veel sterkte wensen nog met alle behandelingen en ik weet Zeker dat het goed gaat komen met jou!
Groetjes Nathalie
Lieve allemaal,
Heel begrijpelijk het verhaal van Dennis. Natuurlijk denken mensen om hem heen regelmatig tot veel aan hem en jullie. Maar het is eenmaal zo dat mensen gewoon door leven terwijl voor jullie het leven zowat stil is komen te staan. Dat begrijpen mensen pas echt als zij het zelfde hebben meegemaakt. Toch proberen aan jullie hechte band, die o zo belangrijk en waardevol is. Het komt goed. Dat is zo toch gezegd? Belijf geloven in een goede afloop. Misschien kan Dennis als alles achter de rug is, wat zanglessen nemen om z’n stem iets te zuiveren. Heel veel liefs en krach.
Ik heb het ook nog steeds erg moeilijk. Vooral deze maand. Maar …… Ik moet ook proberen positief te zijn. Lukt de ene dag beter dan de ander. Maar jullie zijn goed bezig en beresterk! Marga
Wat een geweldige blog en heel begrijpelijk lieve Ger een compliment van mij .Lieve Dennis,Wally en Ger wij denken aan jullie en heel veel sterkte.