Woensdag 12 November 2014
Gisteren is Dennis begonnen met fase 2 van Blok 3. De afgelopen weken waren wisselend, pieken en dalen. Op vrijdag 24 Oktober heeft Dennis een injectie met Neulasta gehad. De verpleegkundige had hem voorbereid dat het bijwerkingen zou kunnen geven. Zoals spierpijn, botpijn en dat het zo hevig zou kunnen zijn dat hij sterke pijnstillers zou moeten nemen. Wij hadden van andere mensen ook al gehoord dat je er flink ziek van zou kunnen worden. Gelukkig is dat niet gebeurd, hij had alleen maar een paar dagen lichte spierpijn. Wel had de oncoloog Dennis er op voorbereid dat na 10 dagen na de laatste chemo de weerstand op zijn laagst is. Dat bleek ook want hij kreeg op de elfde dag weer verhoging nadat hij een paar dagen daarvoor erg moe was. Het blijkt steeds dat als Dennis 3 weken rust krijgt, hij het mentaal het moeilijkst heeft. Dennis heeft dan teveel tijd om na te denken en dan gaat hij piekeren. Wat gelijk een weerslag heeft op zijn fysiek. We merken wel dat hij het steeds zwaarder heeft, b.v. trappen lopen is een probleem. En als hij niet lekker in zijn vel zit wil hij het liefst op zijn bank liggen. Wally motiveert hem dan steeds om dingen te ondernemen. En neemt hem steeds op sleeptouw. Vorige week is ook Christel van zijn werk nog een middag op bezoek geweest. Ze zijn samen gaan lunchen, dat deed hem goed. Daardoor beseffen we ons steeds meer dat het jammer is dat we geen woonruimte in Amsterdam hebben, zodat hij af en toe even naar zijn werk kan gaan en ook om zijn sociale contacten in Amsterdam te onderhouden. Wat momenteel ook een grote rol speelt is dat Dennis zich zorgen maakt over zijn werk. Er gebeuren allerlei dingen waar hij geen vat op heeft, zoals mensen waar hij vertrouwen in had en waar hij veel tijd en energie in heeft gestoken en er nu mee ophouden. Hij zegt steeds, ik heb 6 jaar lang mijn hele ziel en zaligheid er in gestoken en nu is hij bang dat als hij terug komt dat er bijna niemand meer over is. Hij weet dat het management er altijd voor hem zou zijn en alle vertrouwen in hem heeft. Dat laten ze regelmatig weten en daar is Dennis ook heel blij mee. Maar al met al windt hij zich er toch over op, maar wij proberen hem er steeds van te overtuigen dat hij het los moet laten. Hij heeft er stress van en die energie kan hij beter gebruiken voor zijn herstel. Hij had de laatste week ook weinig eetlust, maar dat heeft alles te maken met spanning die hij iedere keer weer heeft zodra de chemo nadert. Hij is iedere keer bang dat de chemo niet door kan gaan. En zodra de chemo achter de rug is knapt hij snel op, zowel mentaal als fysiek. En eet hij weer alles met smaak. Zoals wij hem kennen! Afgelopen weekend hebben wij Dennis naar Amsterdam gebracht waar hij bij vrienden heeft gelogeerd en gegeten. Zaterdag hebben Wally en ik een heerlijke dag in Amsterdam doorgebracht en aan het eind van de dag Dennis weer opgehaald. We hebben gisteren een goed gesprek gehad met de oncoloog en die was zeer tevreden over het proces en vertelde dat de bloedwaarden goed waren en dat de chemo gisteren door kon gaan!
Lieve Dennis ik wil je heel veel sterkte toewensen. Hopelijk gaat alles door en dan kun je gaan aftellen.
Lieve groetjes van Coby Seesink
Ha lieve mensen,
En het gaat maar door met Dennis. Jongen wat een toestanden moet jij doorstaan samen natuurlijk met Wally en Ger. Heel vervelend dat “toeleven” naar zo’n chemo-periode. Hard nodig idd maar wel steeds weer opnieuw jezelf oppeppen om het maar weer te doorstaan na alles wat je al meegemaakt hebt. Petje af Den dat je dat steeds weer voor elkaar krijgt. Topsport van de hoogste plank. Sterkte weer jongen. Je zit er nu (23-11) alweer een tijdje in dus hopelijk is het einde van de kuur nabij.
Overigens leuk dat we elkaar zagen bij de verjaardag van je vriend Ivo laatst in Zoetermeer. Hopelijk is er binnenkort weer iets te vieren zodat we elkaar daar weer kunnen zien. In gedachten ben ik (wij) uiteraard al vaak bij jou.
Goed jongen, houd vertrouwen in je eigen lijf je bent al zover gekomen. Wij blijven graag op de hoogte van het verloop.
Veel sterkte weer Dennis. Dikke kussen voor jullie van Mick, Daphne en Manouk.
Een welgemeende liefs Dennis ,
Tot 2 keer toe .xx
Lieve Dennis ,
Wat fijn dat blok 3 fase 2 weer door kon gaan . Fijn voor je veel sterkte Dennis we leven met jou en je ouders mee . Kan straks ook weer afgevinkt worden van je to- do lijst.
Liefs Ron Cris &Tim xxx
Liefs Ron Cris &Tim xxx